1994.01.14 දිනය කෙසේ අමතක කරන්නද මම..ඔබ ඇයත් මාත් තනිකර ගොස් අදට වසර
දහඅටක් ගතව ඇත.ඔබ තුරුලේ ගෙවුනු සිව් වසර ජීවන ගමනේ නිමේශයක් වුවද ඒ සුවද
ඔබ සිහිවන මොහොතක් මොහොත් පාස මටදැනෙයි.එදා ඔබත් ඔබ සමග ගිය ඒ සොදුරු
සගයින් සිවුදෙනාත් ලකඹරට කල මෙහෙය මාතෘභුමිය තුල රැව්පිළි රැව් දුන්නේ
ශොකයේ රාවයද සමගිනි..නමුදු ලකඹරට අද එම අඩුව පිරවී හමාරය..ඒ සොදුරු අතීතයේ
මිහිරියාව , දයාබරත්වය ඔබ අප හටපෑ සෙනෙහස මතකයන් අතර සැරිසරුවද අප සමග ඔබ
නැති අඩුව අප හට කසේ පුරවන්නද. ඔබ මා ගතින් තනිකලද...මා තනිවන මොහොතක්
මොහෙතක් පාසා තවමත් ඔබ මා ළග සිටින වග හැගීයන්නේ ඒ මතකයන් අතරින් ජීවිතය
පිළිබද නව අරුතක්ද සමගිනි.එ හෙයින් ඔබ මට සදා අමරණීය වීරවරයාය.......ඔබට
නිවන්සුව ලබෙන තෙක් ජාති ජාතිත් මාගේම පියනන් වේවා....
No comments:
Post a Comment