වෙනස

ප්‍රෙමය සහ විවාහය වෂයෙහිලා ගැහැණු පිරිමි අතර සදාතනික අරගලය අප කොතෙකුත් දැක ඇත.පිරිමි සහ ගැහැනු යනු ජීව විද්‍යාත්මකව වෙනස් දෙකොට්ඨාශයක් බව බැලූබැල්මට පෙනේගනමුත් ගැහැනු සහ පිරිමි අතර ඇති මානසික  වෙනස් කම් බැලූ බැල්මට නොපනේ. බොහො දෙනාට ඒ පිළිබදව නිසි අවබොධයක් නැත.ඒ අනවබොධය නිසාම ගැහැනුන් සහ පිරිමින් අතර සදාතනික අරගලය පවතී.මේ නිසා බටහිර සංස්කෘතිය තුල සිදුවන විවාහයන්ගෙන් 50% කටත් වඩා වැඩි ප්‍රමානයක් කෙළවර වන්නේ දික්කසාද වලිනි.එසේ ඇතිවන බොහෝ අරගලවලට හේතුව වන්නේ ගැහැනියගේ හෝ පිරිමියාගේ පෞද්ගලික වරදක් නොව  ගැහැනියගේ හො පිරිමියාගේ  මනසෙහි ඇති ස්වාභාවික ජීව විද්‍යත්මක ස්වරූපය අනෙකා විසින් නිකි ලෙස හදුනා නොගැනීමයි ................. 

උචි‍තොන්නතිය......

සත්වයෙක් පරිසරයට ගැලපෙන්නෙ නැත්නම්,එම සත්වයා එම පරිසර පද්දතියෙන් ඉවත් විය යුතුයි.එසේ නැත්නම් පරිසරය වෙනස් විය යුතුයි.පෘථිවිය ඇති වීමෙන් පසු කිසිදිනක සත්වයාට ගැලපෙන විදියට පරිසරය වෙනස් වී නැත,පරිසරයට අනූව සත්වයා අනුවර්තනය වි ඇත....එසේ නම් සත්වයා අනුවර්තනය විය යුතුය නැත්නම් ඉවත් විය යුතුය..කිසිදිනක මේ සත්වයා අනුවර්තනය නොවේ එසේනම්.ඔහු ඉවත් විය යුතුයි.......එයයි විශ්ව සත්‍යය...

මිතුරානෙණි......

           අවුරුදු විසිතුනක්.......මේ කාලය ජීවිතෙන් හරියටම හතරෙන් එකක් කියලයි කියන්නේ.ඇයි දන්නවද මම මේක කියන්න,මේ කාලය ඇතුලතදි මට යාළුවො හිටිය සිය දහස් ගානක්..නමුත් ඒ යාළුවන් ගෙන් අද වෙද්දි ඉතිරි වෙලා ඉන්නෙ කියෙන් කීදෙනාද.සමහරු මාව ආස්‍රේ කලේ වාසියට ,තව කට්ටියක් උනුත් වලේ මාත් වලේ හින්ද,තවත් සමහරු  හිනහවෙන්න ,..තව පතොල වගේ කට්ටියත් හම්බුනා.ඔය යාළුවො අතරින් බොහොම ටික දෙනයි සෑබෑ යාළුවො හිටියෙ...කියන්න සතුටුයි ඒ ටික අදටත් ඉන්නව..කොහොම උනත් අදටත් මට වාසියට ඉන්න යාළුවො හම්බෙනව..
       අද මම කීයටවත් හිතපු නැති යළුවෙක් මට දේශනයක් දුන්න...ඇත්තටම ඒක මගේ බොක්කටම වැදුනා..යාළුවො කියන්නෙ මොන වගේ අයද කියල අද මට හිතුන...මම බලා පොරොත්තු වුන විදහෙ යාළුවෙක් එයා.ඇත්තටම පොර අපිට උගන්න ඩයල් එකක්.ඒ වගේ යාළුවො හැමදාම නෑ හම්බෙන්නේ.දැනට මම එහෙම අය දකල තියෙන්නෙ තුන් දෙනයි..මේ අයියත් එකක හතරයි...මම මේක උඹට කියන්නෙ එකෙන්ම..උඹ වගේ යාළුවො සදා වාසනාවන්...
    තෑන්කස් මචං.... 

ලක් මෑණියනි......

මිහි මාතවගේ අමරනීය දුවනිය
මා සාදාදරනීය ලක් මෑනියනි
වසර දෙදහස් හාරසිය පනහක්...
සොදුරු ජාතියක ඔබ දුවා දරුවන් ලෙස
අප ඔබ හා ආවෙමු
තවද නොනැවතී ඉදිරියට යන්නෙමු
ඒ ආ මගෙහි අප ගුණදම් පෝෂනය කළ
තිලොගුරු බුදු පියානන්ගේ දර්ශනය මහත්ය..
සම්බුද්ධ ශාසනයත් සිංහල ජාතියත් ‍
ඔබ තුමියගේ අභිමානය සේ සලකන්නෙමු..
ඒ අභිමානය දෙගුන තෙගුන කරනු වස්
දෙමළ මුස්ලිම් සොයුරු ජාතීන් අප සමග දැන් ඇත...
ඒ නිමල අතීතයෙදි ‍දේශප්‍රෙමී දූ පුතුන් සියදස්
ඔබ ස්වයීරීබාවය ‍‍බෞමික අකණ්ඩත්වය රැක හමාරය
දැන් ශ්‍රේෂ්ඨ සාහිත්‍යත්,තාකෂනයත්,වෛද්‍ය ශාස්ත්‍රයත්...
කෙල පැමිනි සූසැටකලාවන්ද ඔබ දු පුතුන් සතුව ඇත
නමුදු අප අතීතයේ මිහිරි මෙන්ම අමිහිරි සිහිවටන නැතුවාද නොවේ
පෘතුගිසි,ලන්දේසි,ඉංග්‍රිසි අප දන එබ්බවුයේ
අප සංස්කෘතියට මරු පහරක්ද සමගිනි
ඔවුන් අප බෞතිකව දියුනු කලද
අප අධ්‍යත්මය ගොඩනැගුවේ නැත
ඒ පහරින් අද කිරීටයෙන් නිදහස ගෙන
වසර හැට තුනක් වුවද අප හට
ජාතියක් විලස නැගිටීමේ හැකියාව නැතිකොට ඇත
නැවත අප හට එක්සත්ව එක්සිත්ව
ඔබතුමිය ගේ වරුණ ලොවට හඩගා කීමට
ශ්‍රි ලංකික දූ පුතුනට වරයක් දුන මැනවි
එවිට අප ඔබගේ ශ්‍රී නමය චිරාත් කලක්
මේ විශ්වයේ බබලවන බවට සපත කරන්නෙමු...

1).පොර ටොක්ස්......

නොහැකි උනත් අනුනට ගරහන්න එපා
තම මිම්මෙන් වෙනෙකෙකු දෙස බලනු එපා
වන සිව්පාවකු ලෙස හැසිරෙන්න එපා
මිතුරකු වුවත් පිස්සකු වෙන්න එපා

-සෙනෙවි ඊෂණ-
තමාට නොහැකි දේ වෙනෙකෙකු කලද ඔහු තමා මෙන් යැයි සිතා පල් කිරීම අද සමාජයේ දක්නට ලබෙන අඩුවකි.වන සතුනුත් මෙසේ එකිනෙකා ගේ හැකියාවට ගරහති.එසේ කරන්නා මානසික ලෙඩෙකු ලෙස සැලකේ. සැම විටම අනුන්ව අගයන්න හුරුවන්න.එවිට ඔබටද වටිනා කමක් ලැබෙනු ඇත..

හිම හංසියේ......

හරිත නිම්නයේ ඈත කෙලවරක විල්තෙරේ
ලතාවකට සරිසරන හිම හංසියේ
ඔබ රුසිරින් විල්තෙරද බැබළුනේ
ඔබ නයණයෙන් මල් දම් විසිරුනේ
ප්‍රේමය කිම දැයි ලොවට පෙන්වුයේ
ඔබයි හිම හංසියේ....
මිතුරු වෙස් ගත් රකුසන්
බලයි නික්මෙන තුරු විල තෙරෙන්
ඔබ ප්‍රියයා එනතුරු නිලඹරෙන්
නොයනු මැන විල් මායිමෙන්...
මා රාජයා වුවද වන තීරයේ
මා මෘගයෙකි ඔබ හංසියකි මේ ජීවිතේ
ඔබ සොදුරු බව මා හදයි විදුයේ
නමුදු ඒ මියුරු බව මා හට හිමි නොවේ
තවම මා සොයමි ප්‍රියාවිය මගේ
නෑ තවම මට ඈ හමු වුනේ
හමුවුනු දිනෙක මේ වනතීරයේ
කියනෙමි නුඹෙ වරුන විල්තේරේ....

සොදුරු සිහිනය

ඒ සවුම්‍ය රාත්‍රියේ අදුරු සෙවනැලි මකාලූ
සදරැස් දහරින් මුලුලොවම එකළු කල සද කුමරියසේ
ඔබගේ සොදුරු බවවින් මගේ දිවිය එකළු කල
ඒ සදාදරනීය වසර කිහිපය අමරනීයය...
එනමුදු ඔබ එකළුකල ඒ දිවිය
ඔබම වනගත කලේ ප්‍රේමය හුදෙක් වචනයකට සීමා කරමින
ඒ වනයතුළ එදා මා තනිවිය...
ඔබ මා තනිකර ගියද
මා දෛවය මා සමගය
අද නැවතවරක් ඔහු මට
සරදම් කිරීමට සැරසෙයි
ඒ තවත් සිහින කුමරියකට
අත වැනීමට මා හද සූදානම් කරමිනි..
එනමුදු ‍මෙවර මම
ඔබගේ වැනි සද රැස් නොසොයන්නෙමි..
ආදරයට ආදරයත්
විෂ්වාසයට විෂ්වාසයත්
සුන්දරත්වයට සුන්දරත්වයත්
ඇති දෙවුදුවක් සොයමි..
එය එසේ කරන්නේ
සියළු සුන්දර කතුන් චපල නොවන බව
ඔබට හැගවීමටය....
මෙය තවත් එක් සොදුරු සිහිනයක්...................

මා උපන් දා........

දිවි දුන් මා හට පොවමින් සෙනෙහස් දිය කලතා
සවියෙන් පෙරමග දකිමින් යන්නට නැණ පාදා
සිහිනෙන් වුවද හඩනා විට දුවවිත් මා නළවා
අදවන් දිනෙක නමදිමි අම්මේ පළමුව ඔබේ දෙපා

සෙවනැලි මැකෙන රෑ තුන්යම සෙවනැල්ල වෙලා
මැසිවිලි නොකර මා හින්දා බැරි බර කර තබලා
ඉවසිලි වන්ත කම දිවියට ඉස බෝසත් ගුණ මවලා
පියාණනි අවසර කරනට ඔබෙ දෙපතුල පිණිපා

කටු කොහොලින් පිරි ගොරසැඩි මාවත ගමන යන
නෙතු නිති යොමා හදුනා යහපත හැමදා කියා දෙන
සතු හැම දැනුම ලොභ නැති සිත පෙරටුව දන් පුදන
විදු නැණ පාදවා මා හැදු ගුරුවරු වදිනෙමි බැතින

කැකුළු මල් පිපී සුවදින් නැළවෙන ලස්සන හිමිදිරි උදයේ
කුරුලු පැටව් තිදෙනෙකු ලෙස අප නිවසේ එක්වී සිටියේ
සොයුරු පෙමින් වෙලෙමින් අත් අල්ලා සිටි පෙර සතොසේ
සයුරු ඉමෙන් අද එන මිහිරිම පැතුමක සුපුරුදු ස්වරය ඇසේ

සැපට දුකට ඉරයි හදයි සේ පායා
සිතට සතුට දෙන දේ නිබදව පුරවා
කදුල සුසුම පිස සැමවිට සිනහව කැදවා
යහළු යෙහෙළි සුබ පැතුමන් එක් කෙරුවා

තෑගි බොහොම ලබන දිනේ - සිත සන්තෝෂයෙන් පිරේ
හිරු බසිනා හැන්දැවේ - මෙය මට අද සිහි වුයේ

තව වසරක් හනි හනිකට
ගෙවී ගොසින් හොර හොරාට
පොදි බෑද හොයනා සතුටට
කල් මදිවෙයි හෙට දිනයට

බෝ මැඩ හිද සිල් සුවදින් සිත් පහදා
සිතිවිලි යට කොට වැලි මළුවේ පාගා
මැසිවිලි නිතර කියනා සිත සිර කරලා
හෙට දින ලොව දිනමි ගැට සේරම ලිහලා

අපි ගියා දෝ මන්දා....

කාත් කව්රුත් නොහදුනන මඟ හිනාවක් රන්දා
දෑත් පටල ඇවිද ගිය දුර වැඩි වුනිද මන්දා
හැරෙන්නට බැරි මගක යන්නට හයිය හිත් රන්දා
නොයිද නැවතී හැරී නොබලා හිටියදෝ මන්දා

පරව ගිය අපේ මතකය දන්නේ නැති හින්දා
ඉතුරුවුණු අවසන් හිනාවට අයිතියක් නැතිදා
කඳුළු සඟවා ඔය කතාවල ආදරේ තවරා
දුරක පියඹා සැඟව යමු දැන් නොහදුන්න ලෙසිනා

සෙවන දී තුරු මුදුන් පිස ගෙන හැමුවදෝ මන්දා
සුසුම් වැල් සිඹ දුලි සුළගින් හුස්ම දුන් හින්දා
හිරිපොද මකා හිරිකඩ වැදී පෙඟුණු හිත් සඟවා
ඉගිලුනිය නොනැවතී කාලය අතරමඟ රන්දා

සමහර පිරිමි කසාද බඳින්නේ නැතුව බල්ලො හදන්නෙ ඇයි........? මෙන්න ඒකට හේතු.....

1. මිනිහා පරක්කු වෙන තරමට ඒක දකින්න ආසාවෙන් ඉන්නෙ බල්ලා වීම.

2. ඔබේ බල්ලාට වෙන බල්ලෙකුගේ නමින් කතා කරාට උට නෝටිස් නොවීම.

3. ඔබේ බඩු බාහිරාදිය බිම විසුරුවා දමා යන තරමට බල්ලාට ආතල් වීම.

4. බල්ලාගේ දෙමාපියන් කිසිදිනක බල්ලා සොයා නො ඒම.

5. ඔබ හයියෙන් කෑගහන තරමට බල්ලාට ෆුල් ෆන් වීම.

6. ඕනෑ වෙලාවක ඕනෑම මගුලකට රෙඩි පිට සිටීම.

7. මිනිහා බීලා ඉන්න විට බල්ලාට ඒක ඉන්ට්‍රස්ටින් කාරනාවක් වීම.

8. මිනිහාව මහ රෑ නින්දෙන් ඇහැරවා “මම මැරුනොත් ඔයා වෙන බල්ලෙක් හදාගන්නවද? ” වැනි ගොන් ප්‍රශ්න නෑසීම.
9. බල්ලාට/බැල්ලීට පැටවුන් ලැබුන විට පත්තරේ ඇඩ් එකක් දමා විකිනිය හැකි වීම.

10. මිනිහාගේ ලඟින් තව බල්ලෙකුගේ සුවඳක් ආවොත් බල්ලාට එය හෙන ඉන්ට්‍රස්ටින් වීම.

11. බල්ලා ගෙදරින් යන විට ගෙදර තියෙන බඩු වලින් බාගයක් ඔතාගෙන නොයාම.

ජන දුක් අදෝනා.....

ජන දුක් අදෝනා මැද්දේ මර නින්දේ
සිටි අය අවදි වී ලං වූ විට චන්දේ
අයියෙ අක්කෙ පෙම්බර මාමේ නැන්දේ
කියමින් කකුල් දෙක අල්ලා ගෙන වැන්දේ

පක්ස පක්ස නොව මනාප පොරේ වැටී
එකම පක්ෂයේ අය ඇන ගනිති ගුටි
සමහර වටින ජීවිත කර ගනිති කෙටි
අම්මප මෙහෙව් රටකට ගිය කලක හැටි

තාප්ප ගස් ගල් කණු වල පෝස්ටර
දත් තිස් දෙකම පෙන්නයි තොල් ඈත් කර
පිස්තෝලය තෙක් දුර යයි කෝන්තර
මිනිසුන් තුළින් මතුවේ ගති වනන්තර

මා මියගිය දිනයක

මා මියගිය දිනයක
මළගමට නුඹ ආවොත්
අන්තිම කැමති පත්‍රය ඇති,.
හැමදාම නුඹට ලියුම් එව්ව
"මළවුන්ගේ අවුරුදු දා" පොත ඇතුලෙම,
මතක ඇතුව බලාපන්,
වටින කියන කිසිදෙයක් නෑ,.
අන්තිම වතාවට දෙන්නට,
ලියලා ඇති නුඹේ නමට,
බිඳුන මගේ හදවත.
පුළුවන් නම්,
කැලි එකතු කර බලාපන්
තවම ඇති නුඹේ රූපය,.
අන්තිම වතාවට මම දැකපු,.
කෑලි කැඩුනත්
ආදරේ සුවඳ ඇති තවමත්
මුළු හිතම පුරවලා
නුඹේ නමට පවරපු,
නුඹ ගිය මොහොතේම
නතර වුන හද ගැස්ම නම්
යලිත් ගැහෙනවා ඇති,
නුඹේ නම කියමින්,.

ඔයා දැක්ක මුල් දවසේ.....

ඔයා දැක්ක මුල් දවසේ ඉදන්
මං ඔයාට කොච්චර ආදරේ කරාද...
මටත් හොරා මගෙ හිත ඔයා ලගම නැවතෙද්දි
ඔයාට ලංවෙන්න මං බය වුන්නෑ කවදාවත්...
එදා ඉදන් මං ඔයාගෙන් ඇත් වුන්නෑ කවදවත්...
ඔයාගෙ ලගින්ම ඉදන් දුක සතුට බෙදාගෙන
ඔයා මගෙම කරගත්තා...
අපි යළුවො වගෙ ජිවිතේ බෙදාගත්ත
ඒ සුන්දර දවස් අපේ ජිවිත වලට ලංවෙද්දි
මං ගොඩාක් සතුටු වුනා...
ජිවිතේ බෙදාගෙන දුක කියන්න කවුරුත්
නැති වෙද්දි මට ලොකු තනිකමක් දැනෙනවා...
ආපහු ඒ අතිතෙට යන්න පුළුවන් නම්...
ආපහු අපිට එහෙම ඉන්න පුළුවන් නම්...